1.”แลมเปอร์ Lamper”
คือ นักเจาะระบบระดับฝึกหัดหรือขั้นพื้นฐาน พวกนี้ส่วนใหญ่จะนำเอาตัวอย่างบทเรียนการเจาะระบบมาจากพวกแฮกเกอร์ หรือโปรแกรมเจาะระบบต่างจากแคร็กเกอร์ และตัวอย่างการสร้างไวรัสมาจากเวิร์มเมอร์ เวลาส่วนใหญ่ของพวกนี้อยู่กับการดูหนังฟังเพลง เข้าเวปเถื่อน และการคึกคะนองทดลองอะไรแปลกๆ เพื่อหาจุดบกพร่องของระบบที่มีคนพบมันแล้ว แต่ยังคงสนุกกับการได้กลั่นแกล้งผู้อื่นจากบาดแผลที่มีอยู่แล้วของระบบปฏิบัติการ

2. “เวิรม์เมอร์ Wormmer”
คือ นักเจาะรหัสไวรัสหรือพัฒนาไวรัส ซึ่งบุคคลกลุ่มนี้จะมีทั้งดีและเลวแยกกันเป็นนักพัฒนาแอนตี้ไวรัสและนักเขียนไวรัส หรือเป็นทั้งสองอย่างในคนเดียวกัน คนกลุ่มนี้คลั่งไคล่การเขียนโปรแกรมไวรัสมากกว่าการนั่งหน้าจอเพื่อขโมยเงินหรือเจาะระบบของผู้อื่น หรือเป็นนักศึกษาที่ทำงานวิจัยหรือวิทยานุพนธ์ รวมถึงโปรแกรมเมอร์ที่มีความสามารถกว่าแลมป์เมอร์ทั่วไปหันมาเขียนโปรแกรมจำพวกนี้ เวลาส่วนใหญ่ของคนพวกนี้อยู่ที่การศึกษาระบบความปลอดภัยของระบบปฏิบัติการ และหันมาเขียนโปรแกรมเพื่อเจาะระบบขั้นพื้นฐาน คือ ไวรัส หรือ หนอนคอมพิวเตอร์ แต่คนพวกนี้มักจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวในส่วนของระบบเครื่อข่ายอย่างจริงจัง เพราะการทดลองมักจะอยู่ภายในเครื่องของพวกเขาและเครือข่ายที่จำเป็นต้องใช้เชื่อมต่อเท่านั้น

3.”แคร็กเกอร์ Cracker”
คือ นักถอดรหัสตัวฉกาจ มีความสามารถในการถอดรหัสในโครงสร้างของโปรแกรมขั้นพื้นฐานจนไปถึงสามารถถอดภาษาไบนารี่ และแยกแยะการทำงานได้ว่า มันหมายความว่าอะไรและสามารถแก้ไขคำสั่งเหล่านั้นเพื่อให้โปรแกรมเหล่านั้นเป็นของตนโดยไม่ต้องซื้อมันมาใช้ หรือ แก้ไขเกมส์ของผู้อื่นให้สามารถเล่นโดยมีตัวละครของตนเข้าไปอยู่ในเกมส์นั้นได้ หรือที่เรียกว่า “บ็อต”แคร็กเกอร์บางคนมีความสามารถแม้กระทั้งถอดรหัสไวรัสและเขียนมันใหม่ด้วยภาษาระดับต่ำแต่เป็นไวรัสชั้นสูง และทรงประสิทธ์ภาพ แต่ทำไมพวกเขาเหล่านั้นไม่หันมาเขียนไวรัส…ก็เพราะ “ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาสร้างไวรัสถ้ายังมีช่องทางที่ง่ายและสะดวกกว่าในโปรแกรมเถื่อนๆ ที่พวกเข้าแจกจ่ายไปในรูปของม้าโทรจัน” ซึ่งไม่แปลกเลยที่โปรแกรม Crack Games เถื่อนๆ ทั้งหลายจะเป็นโปรแกรมที่คนพวกนี้สร้าง Back Door เพื่อย้อนเข้าสู่เครื่องของผู้ติดตั้งโปรแกรมเพื่อขโมยหรือเป็น Spyware เพื่อสืบค้นสิ่งที่สามารถเปลี่ยนมามูลค่าทางอิเล็กทรอนิกส์ ได้แก่ Password หรือ ID ผู้เล่นเกมส์
แต่พวกคุณไม่ต้องตกใจไปหลอก…เพราะแต่ละวันเครื่องของพวกเขามีเหยื่อที่ติดเชื้อและรายงานข้อมูลกลับไปที่เครื่องคอมพิวเตอร์ของพวกเขา มีมากเสียจนเครื่องแทบทำงานไม่ไหว

4.”แฮกเกอร์ Hacker”
คือ อัจฉริยะทางด้านคอมพิวเตอร์ ระดับ ซึ่งโดยทั่วๆ ไปคนพวกนี้จะไม่เปิดเผยตัวเองเพื่อให้องค์กรของรัฐหรือแม้แต่เผยโฉมหน้าให้ทางตำรวจรู้ตัวตนที่แท้จริงซักเท่าไหร่ เพราะถ้าเมื่อใดแฮ็กเกอร์เปิดเผยตัวเอง เมื่อนั้นช่องทางสื่อสารของพวกเขาจะถูกระบุตำแหน่งและถูกดักจับสัญญาณทันทีในทุกๆ รูปแบบที่เป็นไปได้ เพื่อความมั่นคงของแต่ละประเทศ “ถ้าหากจอมโจรระดับพันล้านกำลังจะปล้นธนาคารและมี FBI นั่งหัวเราะสิ่งที่พวกเขาทำอยู่ที่หน้าจอสำนักงาน คุณคิดว่าโจรผู้นั้นสมควรเรียกตัวเองว่า (แฮกเกอร์) หรือเปล่า?”

ในโลกแห่งความเป็นจริงไม่ใช้นิยายวิทยาศาสตร์นะครับ เพราะแฮกเกอร์ที่อยู่บนโลกใบนี้และมีตัวตนอยู่จริงเครื่องคอมพิวเตอร์ของพวกเข้าไม่ใช่เครื่องคอมพิวเตอร์ตามท้องตลาด (เพราะเร็วแบบติดจรวด) ระบบปฏิบัติการที่แฮกเกอร์ใช่ ไม่ใช่ระบบปฏิบัติการตามท้องตลาดเช่นกัน (ดึกดำบรรพ์แต่ทรงอนุภาพ) และบางที ระบบปฏิบัติการ์ณที่พวกเขาใช้กันเป็นระบบปฏิบัติการที่พวกเขาเขียนขึ้นเองโดยมีหน้าตา เหมือน DOS หรือ Unix เสียด้วยซ้ำไป เพียงไบนารี่ไม่กี่ตัวอักษรสามารถทำให้พวกเขาเข้าถึงเครื่องของพวกคุณได้สบายโดยที่ไม่มี โฮสต์หรือเซิฟเวอร์ตัวใดรายงานถึงการเชื่อมต่อระหว่างคุณกับพวกเขาเลย…ถ้าคุณคิดว่าคุณเป็นระดับ “แฮกเกอร์” ลองคิดดูซิว่า คุณจะอยู่ในฝ่ายไหน ระหว่าง “ทำเพื่อความถูกต้อง คือ White Hack” หรือ “ทำเพื่อประโยชน์ส่วนตัว คือBlack Hack”

ไวรัสมาทางไหนได้บ้าง
1. อินเตอร์เน็ต
2. มากับอุปกรณ์พกพา เช่น Flash Drive ถ้ามีไฟล์ Autorun.inf ในแฟลชไดรว์เมื่อไหร่ โดนแน่นอน ปรกติไฟล์นี้ไวรัสมันจะซ่อนไว้ไม่ให้เราเห็น ไฟล์นี้มันจะใช้เรียกไวรัสที่ติดมาในแฟลชไดรว์เราด้วย มีนามสกุลต่างๆดังนี้ .exe , .com , .bat , .vbs , .pif , .cmd , .scr และเช่นเดิม ไฟล์ไวรัสมันจะซ่อนไว้ไม่ให้เห็น
3. มากับ แผ่น CD-rom หลักการเดียวกับแฟลชไดรว์
4. มากับ Email เปิดเมล์ดูก็มีสิทธิ์โดนเหมือนกัน (อย่าเปิดเมล์ที่เราไม่เเน่ใจ หรือ ไม่รู้จัก สังเกตุจากหัวข้อที่ส่งมาก็พอจะรู้แล้ว)
5. มากับ MSN แอดกันไป แอดกันมา ไวรัสเข้าอีก